Δεν είναι απλώς ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης – είναι κάτι βαθύτερο, δυνατότερο. Είναι ένα μονοπάτι λυτρωτικό, ένας δρόμος που μας δείχνει πώς να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Ίσως, θα τολμήσω να πω, κι ένας δρόμος προς τη θέωση.

Δεν είναι απλώς ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης – είναι κάτι βαθύτερο, δυνατότερο. Είναι ένα μονοπάτι λυτρωτικό, ένας δρόμος που μας δείχνει πώς να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Ίσως, θα τολμήσω να πω, κι ένας δρόμος προς τη θέωση.
Η εκδοχή του Ευριπίδη, όπου η πραγματική Ελένη δεν ήταν ποτέ στην Τροία, αναδεικνύει ένα βαθύτερο μήνυμα: Οι άνθρωποι πολεμούν για ψεύδη και κατασκευασμένες αφηγήσεις. Ο πόλεμος της Τροίας δεν έγινε για την Ελένη, οι πόλεμοι δεν γίνονται μόνο για λόγους τιμής, αλλά χρησιμοποιούνται ως μηχανισμοί ελέγχου από τις ελίτ, παραπλανώντας τις κοινωνίες.
Ο μύθος της Αντιγόνης παραμένει διαχρονικός, καθώς πραγματεύεται θεμελιώδη ηθικά και κοινωνικά ζητήματα που εξακολουθούν να απασχολούν τον σύγχρονο κόσμο. Η σύγκρουση ανάμεσα στην ατομική συνείδηση και την κρατική εξουσία, ο αγώνας για τη δικαιοσύνη και η αντίσταση απέναντι στην αυθαιρεσία της εξουσίας επαναλαμβάνονται σε διάφορες μορφές μέσα στην ιστορία.
Ο μύθος σχετίζεται με τη γέννηση του φωτός μέσα από το σκοτάδι της δοκιμασίας. Η Λητώ αναγκάζεται να περιπλανηθεί, όπως κάθε άνθρωπος που ψάχνει τη λύτρωση και τη γνώση. Η γέννηση του Απόλλωνα δείχνει τη στιγμή της φώτισης και της κατανόησης.
Ο μύθος της Ωραίας Ελένης δεν είναι απλώς η ιστορία μιας όμορφης γυναίκας που προκάλεσε πόλεμο, αλλά ένα σύμβολο με βαθύτερα νοήματα που συνδέονται με τη φύση του ανθρώπου, την κοινωνία και τη μοίρα.
Το συλλογικό ασυνείδητο φαίνεται να αποτελείται από μυθολογικά μοτίβα ή πρωτόγονες εικόνες, γι’ αυτό οι μύθοι όλων των εθνών είναι οι πραγματικοί εκθέτες του. Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η μυθολογία θα μπορούσε να ληφθεί ως ένα είδος προβολής του συλλογικού ασυνείδητου. Μπορούμε επομένως να μελετήσουμε το συλλογικό ασυνείδητο με δύο τρόπους, είτε στη μυθολογία είτε στην ανάλυση του ατόμου.
Οι ομαδικές αυτοθυσίες δεν είναι απλώς δραματικές σελίδες της ιστορίας μας. Είναι πυλώνες της συλλογικής μνήμης και παρακαταθήκες αξιών. Σε εποχές όπου η καθημερινότητα δοκιμάζει τις αρχές και τα ιδανικά μας, οι μορφές του Καψάλη, του Σαμουήλ, του Γιαμπουδάκη μας θυμίζουν πως η ελευθερία και η αξιοπρέπεια έχουν τίμημα. Και πολλές φορές, αυτό το τίμημα είναι η ίδια η ζωή.
Αν είσαι εκπαιδευτικός ή σύμβουλος ζήτησε μου το είδος παραμυθιών που χρειάζεσαι. Το παραμύθι επικοινωνεί κατευθείαν με το ασυνείδητο του ανθρώπου
Εδώ θα διαβάσεις παραμύθια και ιστορίες του κόσμου αλλά και δικά μου. Αν είσαι συγγραφέας και θες να γνωστοποιήσεις τη δουλειά σου στις λίστες μου, στείλε μήνυμα.
Αν σε ενδιαφέρει να γαληνέψεις ακούγοντας παραμύθια και ιστορίες πες μου. Είμαι εδώ για σένα