Μύθοι και πολιτισμοί- Ανεξιχνίαστες γριές και φιλοξενία Λίζη Χανδακάρη

Όταν ένα βιβλίο ζει και ξαναεκδίδεται περισσότερο από ενάμισιν αιώνα συνέχεια, είναι ασφαλώς ένα βιβλίο επιτυχημένο. Τα "Διηγήματα από τον Σαίξπηρ" εκδόθηκαν για πρώτη φορά στην Αγγλία, το 1807. Συγγραφείς του ήταν οι αδελφοί Κάρολος και Μαρία Άννα Λαμ. Ο Κάρολος και...

Αναντίρρητα, ο Ηρόδοτος είναι ένας μέγας ιστορικός. Απομονώνοντας όμως τις αφηγήσεις του με λογοτεχνική αξία, υπογραμμίζεται η αξία των έργων του στο λογοτεχνικό είδος του παραμυθιού, της λαϊκής αφήγησης, ψήγματα της οποίας αποκαλύπτουν πραγματικά γεγονότα από τη ζωή...

Συνέντευξη μας δίνει η ψυχολόγος Χρύσα Λεϊμονή https://www.facebook.com/ChrysaLeimoni Καππαδοκία ένα μαγικό μέρος Η Καππαδοκία είναι από εκείνα τα μέρη που μοιάζουν φτιαγμένα από το υλικό των παραμυθιών. Η Καππαδοκία (τουρκικά Kapadokya· από το περσικό Κατπατούκα,...

Δίπλα στα άγνωστα από την Περσία παραμύθια φημισμένων παραμυθάδων, που ως πρόσφατα διέτρεχαν τη χώρα διηγούμενοι τις ιστορίες τους σε δημόσιες πλατείες και καφενέδες, ή ανώνυμων αφηγητών, στη συλλογή αυτή περιέχονται και γνωστά παραμύθια, όπως αυτό της Τουραντώ με την αδιαμφισβήτητη λογοτεχνική σημασία -χάρη στις δραματικές διασκευές του Σίλλερ και του Μπρεχτ, και την ομώνυμη όπερα του Πουτσίνι- που η παλαιότερη παραλλαγή του βρίσκεται στο Χαφτ Πεϊκάρ (12ος αιώνας) του γνωστού από το Ισκανταρνάμα, όπου εξιστορεί το έπος του Μεγαλέξανδρου στην ξηρά και τη θάλασσα, Πέρση ποιητή Νιζάμη. Ανθρωποφάγοι δαίμονες, η Πολιτεία της Πέτρας, αινιγματικές πριγκίπισσες, αριστοτέχνες απατεώνες, η χώρα των τρελών, προσφέρουν μια ιδέα από την ποικιλία και τον πλούτο των περσικών παραμυθιών. Βεζίρηδες και μάντεις, δερβίσηδες και καδήδες, ζητιάνοι και σάχηδες ζουν και αναπνέουν σ’ αυτά τα παραμύθια που μαγεύουν με την ποίηση, την αφοπλιστική απλότητα και το χρώμα τους.

Διαβάζοντας αυτά τα παραμύθια μεταφερόμαστε για λίγο στα χωριουδάκια της Σουμάτρας με τους λασπωμένους δρόμους και τον ήχο από τα ξύλινα γουδιά καθώς οι γυναίκες κοπανάνε ρυθμικά το ρύζι, στα υγρά και μισοφωτισμένα δάση του Καλιμάνταν όπου καραδοκούνε πύθωνες και ξωτικά των δέντρων, ή στα τοπία της δικής μας φαντασίας για να κρυφοκοιτάξουμε στο παρελθόν ενός λαού επιφανειακά απλού, όμως στο βάθος εξαιρετικά συνθέτου