Στα ρωσικά παραμύθια ένας διαφορετικός κόσμος ανοίγεται.
Όπως σε όλα τα παραμύθια του κόσμου, στα ρωσικά ένας αλλόκοτος κόσμος ανοίγεται. Γενναία βασιλόπουλα, χωριατόπουλα που γίνονται ήρωες, που τα πιο πολλά λέγονται “Ιβάν”, παγιδευμένες βασιλοπούλες, τέρατα με εννιά κεφάλια, γίγαντες, σοφές μπάμπουσκες που ζουν σε καλύβες που έχουν ποδαράκια κότας και γυρίζουν γύρω-γύρω, τσάρεβιτς και τσαρίνες, νεράιδες παράξενα όντα και πουλιά της φωτιάς
Στη ρωσική γλώσσα, τα παραμύθια ονομάζονται skazka που σημαίνει «αυτό που λέγεται», δηλαδή «ιστορία». Πάντα ένας γενναίος νέος άντρας. Πρίγκιπας ή φτωχό παιδί. Άλλοτε πάλι ένας στρατιώτης στην υπηρεσία του τσάρου. Ή απλά ο τελευταίος από τους τρεις γιους ενός ηλικιωμένου αγρότη, που δεν είναι και τόσο έξυπνος. Μοτίβο που υπάρχει σε παραμύθια όλων των χωρών. Ο Lev Tolstoj επιλέγει αυτό ακριβώς το πρόσωπο στα παραμύθια του. Δηλαδή, αυτόν του χαζού γιου, ενός αγοριού που όλοι χλευάζουν, απλό και αφελές αλλά δίκαιο και ευαίσθητο. Η μοίρα, όμως, στο τέλος τον κάνει έναν αληθινό ήρωα, χάρη στις σωστές επιλογές του και την χρυσή καρδιά του. Τα ρωσικά παραμύθια έχουν ιδιαίτερη γοητεία και το μυστήριο της παγωμένης στέπας.
0 Comments