Το στρώμα-Γεωργία Αγγελή

Διήγημα της Γεωργίας Αγγελή

Ο Βαγγέλης όρθιος στεκόταν και κοίταζε το στρώμα του. Σε λίγο θα ερχόταν ο φίλος του ο Γιάννης να το κατεβάσουν κάτω στα σκουπίδια μαζί με το κρεβάτι. Ήθελε να το ξεφορτωθεί. Δεν ήθελε τίποτα από τα παλιά πράγματα στο καινούργιο του σπίτι. Τίποτα να θυμίζει την Μαρία  και την προδοσία της.

Ποτέ δεν θα ξεχνούσε την νύχτα που του είπε πως ερωτεύτηκε άλλον. Κοιτούσε το στρώμα και θυμόταν τις ερωτικές νύχτες που πέρασε πάνω του. Το είχε από φοιτητής αυτό το κρεβάτι και όχι μόνο η Μαρία αλλά και άλλες  πέρασαν από εδώ. Η Μαρία όμως ήταν η μεγάλη του αγάπη.

Το κουδούνι χτύπησε ήταν ο Γιάννης. Μπήκε μέσα φουριόζος και πέταξε το μπουφάν σε ένα σκαμπό.

«Πάμε, να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα» του είπε.

«Λοιπόν μιας και θα το κατεβάσουμε με τα χέρια και η σκάλα είναι πολύ κοφτή στις στροφές, έκανα ένα σχεδιάγραμμα πως θα το κατεβάσουμε»

Έβγαλε από την τσέπη του ένα χαρτί που είχε σχεδιάσει δύο ανθρωπάκια που κουβαλούσαν ένα στρώμα στις σκάλες.

«Ποιος είμαι εγώ» τον ρώτησε ο Γιάννης που κοίταζε το χαρτί

«Ο μπροστινός»

«Και αυτός είσαι εσύ;»

«Ναι»

Ο Γιάννης μισόκλεισε τα μάτια παρατηρώντας την ζωγραφιά.

«Βλέπω μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου»

Ο Βαγγέλης κοίταξε προσεκτικά να δει τι εννοούσε

«Αυτό είναι το χέρι μου βλάκα»

«Είπα κι εγώ! Με τι σχεδιάζει να κουβαλήσει το στρώμα χαχααχαχ»

«Μμμμμ αστείοοοοο! Λοιπόν στις στροφές θα το σηκώνουμε πιο ψηλά γιατί στενεύει ο χώρος και το στρώμα είναι κοτζαμ γαϊδούρι. Σε κάθε όροφο θα σταματάμε να παίρνουμε μια ανάσα. Έχουμε να κατέβουμε και πέντε ορόφους φορτωμένοι. Δεν είναι λίγο!»

«Εντάξει. Φύγαμε;»

«Ναι, πιάσε»

Σήκωσαν το στρώμα και το έστησαν όρθιο στον τοίχο. Ο Βαγγέλης έτρεξε και άνοιξε την πόρτα διάπλατα και έβαλε τα κλειδιά στην τσέπη. Ύστερα γύρισε στο δωμάτιο έπιασε το στρώμα και το σήκωσε μαζί με τον Γιάννη που προπορεύτηκε.

Άρχισαν να κατεβαίνουν  σιγά-σιγά τις σκάλες. Το στρώμα ήταν υπέρδιπλο και το πράμα παρουσίαζε δυσκολίες από την πρώτη στιγμή.

«Είσαι καλά;» φώναξε ο Βαγγέλης  μόλις κατέβηκαν ένα όροφο

«Καλά είμαι αλλά θα μας βγει η ψυχή!»

Ξαναέπιασαν το στρώμα και ξεκίνησαν. Σε κάποια στροφή, μεταξύ 3ου και 2ου ορόφου το στρώμα κουνήθηκε επικίνδυνα. Ο Γιάννης δεν πρόλαβε να στηριχτεί καλά για να το σηκώσει ψηλά, έχασε την ισορροπία του και γλίστρησε στις σκάλες. Έσκασε με δύναμη στο πάτωμα και βόγκηξε. Ο Βαγγέλης παράτησε το στρώμα που στάθηκε όρθιο στον τοίχο και έτρεξε να τον βοηθήσει.

«Θα σπάσουμε ‘κανα πόδι ρε μαλάκα» είπε ο Γιάννης και μόρφαζε από τον πόνο.

«Πως είσαι; Αντέχεις να το κατεβάσουμε ή να κάνουμε διάλλειμα;»

«Όχι καλά είμαι πάμε»

Άρχισαν να κατεβαίνουν πιο προσεκτικά τώρα. Είχαν ιδρώσει και ξεφύσαγαν από την προσπάθεια. Σε κάθε όροφο έκαναν μια στάση.

Ώσπου φάνηκε το ισόγειο. Ανάπνευσαν με ανακούφιση και οι δύο. Ακούμπησαν για λίγο το στρώμα στον τοίχο. Ευτυχώς το δύσκολο τελείωσε. Πήραν μερικές ανάσες και το ξανασήκωσαν. Βγήκαν έξω από την πολυκατοικία και κατευθύνθηκαν προς τον κάδο σκουπιδιών. Εκείνη την στιγμή πέρασε ένας γύφτος με το αγροτικό και φώναζε «Παλιατζήηηηης!»

Του σφύριξαν να σταματήσει . Ο γύφτος  με τον βοηθό του κατέβηκαν και πήραν το στρώμα. Ο Βαγγέλης τους ανέβασε στο σπίτι να πάρουν και το κρεβάτι και μερικά  άλλα πράγματα που θα τα κατέβαζε στα σκουπίδια. Τέλειωσε κι αυτό! Αργότερα θα ερχόταν το φορτηγό για την μετακόμιση. Είχαν χρόνο για ένα καφέ. Ένιωσε πως ξαλάφρωσε. Κάτι έφυγε από πάνω του. Οι αναμνήσεις; Η θλίψη; Ίσως όλα μαζί.

Ένα ήταν σίγουρο: η καινούργια ζωή άρχιζε σήμερα!

 

Γεωργία Αγγελή

Επικοινωνήστε με την Γεωργία Αγγελή

Αν σε ενδιαφέρει να γαληνέψεις ακούγοντας παραμύθια και ιστορίες πες μου. Είμαι εδώ για σένα.

Subscribe

Εδώ θα διαβάσεις παραμύθια και ιστορίες του κόσμου αλλά και δικά μου. Αν είσαι
συγγραφέας και θες να γνωστοποιήσεις τη δουλειά σου στις λίστες μου, στείλε μήνυμα.

About the Author

Γεωργία Αγγελή

Ακολουθήστε με

Related Posts

Τέλος! Διήγημα της Γεωργίας Αγγελή για την γυναικεία κακοποίηση (στα ελληνικά και στα αγγλικά)

Τέλος! Διήγημα της Γεωργίας Αγγελή για την γυναικεία κακοποίηση (στα ελληνικά και στα αγγλικά)

Τέλος! Διήγημα της Γεωργίας Αγγελή για την γυναικεία κακοποίηση: Στεκόταν μπροστά στον καθρέπτη και κοίταζε ναρκωμένη το είδωλο της. Το μάτι της κατακόκκινο, αύριο δεν θα μπορούσε να το ανοίξει από το πρήξιμο. Τα χείλη της κομμένα από την μπουνιά και τα δόντια ματωμένα. Ένα από αυτά κουνιόταν κιόλας. Από τα μαλλιά της έλειπαν ολόκληρες τούφες…

Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη. Πρώτο χρέος

Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη. Πρώτο χρέος

Ήσυχα, καθαρά, κοιτάζω τον κόσμο και λέω: 'Όλα τούτα πού θωρώ, γρικώ, γεύουμαι, οσφραίνουμαι κι αγγίζω είναι πλάσματα τού νου μου. Ο ήλιος ανεβαίνει, κατεβαίνει μέσα στο κρανίο μου. Στο Ένα μελίγγι μου ανατέλνει ο ήλιος, στο άλλο βασιλεύει ο ήλιος. Τ άστρα λάμπουν...

Το σμερδάκι

Το σμερδάκι

Παραμύθι της Γεωργίας Αγγελή Παρμένο από την λαϊκή μας παράδοση  Τα σμερδάκια είναι κακοποιοί ποιμενικοί δαίμονες με τη μορφή μωρού. Επιτίθενται σε κοπάδια ζώων και τα σκοτώνουν. Εμφανίζονται σε ορεινά μέρη στην Αρκαδία, όλο το χρόνο τις νύχτες. Στην μυθολογία πάντα...

Στο θάλαμο αναμονής-Γεωργία Αγγελή

Στο θάλαμο αναμονής-Γεωργία Αγγελή

Διήγημα της Γεωργίας Αγγελή Περίμενε την σειρά της, έξω από την πόρτα του γιατρού. Ήταν άλλοι έξι  πριν από αυτή. Ένας που έπαιζε συνέχεια με το κινητό. Μία παχουλή κυρία που διάβαζε. Ένα ζευγάρι που μιλούσε χαμηλόφωνα. Ένας πολύ μελαχρινός νεαρός που ήταν νευρικός...

Δεν είναι η μέρα σου σήμερα-Γεωργία Αγγελή

Δεν είναι η μέρα σου σήμερα-Γεωργία Αγγελή

Διήγημα της Γεωργίας Αγγελή Το αμάξι βγήκε απότομα από το στενό και ο Πέτρος δεν πρόλαβε να φρενάρει το μηχανάκι. Έσκασε με δύναμη στο φτερό του αυτοκινήτου, εκσφενδονίστηκε στον αέρα, διέγραψε μια καμπύλη και προσγειώθηκε με δύναμη στο οδόστρωμα. Ένας οξύς πόνος στο...

Comments

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *